zag de opkomst van de noodzaak in de textielindustrie die verandering in het gebruik van textiel eiste. De productie van PLA-vezels (Polymelkzuur) blijkt een van de meest interessante ontwikkelingen op dit gebied te zijn. PLA-vezels, gevormd uit grondstoffen zoals maïszetmeel of suikerriet, worden beschouwd als een doorbraak in de productie van biologisch afbreekbaar textiel. In dit licht bespreekt het artikel de voordelen en de aspecten die betrokken zijn bij de productie van PLA-vezels en hoe deze vezel een revolutie teweegbrengt in de textielindustrie. Golflengten optimaliseren zich langzaam voor de effecten van de gevaren voor het milieu en daarom is er tegenwoordig een verschuiving in de marktpatronen voor PLA-polymeer antifibrillatievezels.

Het biopolymeer dat Thomsen identificeert als het startpunt voor de productie van PLA-vezels is de fermentatie van hernieuwbare bronnen om melkzuur te produceren en dit melkzuur om te zetten in een PLA-polymeer. Het gaat om het omzetten van hernieuwbare bronnen in verwante producten van suiker in polymking melkzuur. Dit biologisch afbreekbare polymeer kan worden vervaardigd tot vezels met opmerkelijke voordelen in vergelijking met vezels gemaakt van aardolie. Naast de biologisch afbreekbare en composteerbare omstandigheden van PLA, is de productie van relatieve kilometers ook relatief lager dan in veel vezeleconomieën. Deze eigenschappen verhogen de bruikbaarheid van het product voor zowel de producenten als de consumenten.

PLA-vezels worden gebruikt in een groeiend aantal toepassingen, waaronder kleding en textiel. De ontwikkeling van biobased textiel is te danken aan de snelle groei van de duurzame modebeweging en de uitbreiding van milieuvriendelijke merken. In overeenstemming met de ontwikkeling van de industrie wordt verwacht dat de productie van PLA-vezels ook zal bijdragen aan het onderzoek naar duurzaamheidsdoelstellingen en het verminderen van de milieubelasting van de textielproductie.