این روزها، سازندگان پارچه در شرایطی دشوار قرار گرفتهاند. بازار به سرعت تغییر میکند. مردم محصولات شخصیسازیشده بیشتری میخواهند و آنها را سریعتر، مثل زمانی که نمونههای اولیه (پروتوتایپ) تولید میکنند، میخواهند. بنابراین، سازندگان نیاز به سیستمهای تولیدی دارند که هم بسیار دقیق و هم انعطافپذیر باشند. در گذشته، تولیدات بزرگ مقیاس معمول بود، اما اکنون، تولیدات به حجم کوچکتر متداولتر شده است. چالش این است که این دستههای کوچکتر را بدون تضییع کیفیت خروجی یا سودآوری تولید کنند. بلند IllegalAccessException ماشینهای پیشرفته پردازش الیاف وجود دارند. این ماشینها طراحی ماژولی دارند، که به معنای این است که مانند بلوکهای ساختمانی هستند که به چندین روش مختلف قابل جمعآوری هستند. همچنین ویژگیهای خودکارسازی هوشمندی دارند. این اجازه میدهد که بین انواع مختلف الیاف، ضخامتهای مختلف (مشخصات دنیر) و ترکیبات مختلف مواد به صورت滑顺 منتقل شوند. شبیه یک ابزار چند منظوره است که برای کارهای مختلف قابل تنظیم است.
خطوط تولید مدرن واقعاً فناوریمحور هستند. آنها چند ویژگی کلیدی دارند که امکان تولید مخصوص را فراهم میکنند. سیستمهای طراحی کامپیوتری با نظارت زنده وجود دارند. شبیه به این است که یک مساعد مجازی دارید که کارگران را کمک میکند. آنها میتوانند در حال تولید، عواملی مثل نحوه جایابی فیبرها و چگالی آنها را تغییر دهند. ماژولهای تنظیم حرارت نیز مهم هستند. آنها مطمئن میشوند که دما دقیقاً مناسب باقی بماند هنگام پردازش پلیمر، حتی اگر سرعت تولید بالا باشد. همچنین، حسگرهای کنترل کیفیت خودکار وجود دارند. این حسگرها حتی کوچکترین تفاوتها در قطر فیبر را تا سطح میکرون تشخیص میدهند. با همکاری تمام این فناوریها، کیفیت محصول ثابت میماند. حتی اگر پارامترهای تولید به طور مکرر تغییر کند تا محصولات ویژه برای بازارهای خاص تولید شود، کیفیت تحت تأثیر قرار نمیگیرد.
استفاده از این سیستمهای تولید انعطافپذیر، یک گام بزرگ برای تولید دستههای کوچک است. این کار کمک میکند تا هزینههای معمولی که با آن همراه است را کاهش دهد. به عنوان مثال، واحدهای مدرن استخراجکننده مکانیسمهای بازیابی انرژی دارند. وقتی ماشین با ظرفیت جزئی در حال کار است، میتواند تا ۳۰٪ از مصرف برق را صرف نظر کند. این یک پسانداز بزرگ است. همچنین، قطعات مونتاژ تغییر سریع دارند. زمانی که مشخصات تولید نیاز به تنظیم دارد، این قطعات میتوانند بسیار سریع تغییر کنند، که به معنای کاهش زمانی است که ماشین فعال نیست. الگوریتمهای نگهداری پیشبین نیز ویژگی عالی دیگری هستند. آنها میتوانند پیشبینی کنند که چه زمانی مشکلی با تجهیزات رخ خواهد داد، بنابراین تولیدکنندگان میتوانند قبل از شکستن آن را تعمیر کنند. تمام این موارد با هم به این معناست که تولیدکنندگان حتی وقتی محصولات فیبر تخصصی را در مقادیر کوچک، مثل کمتر از ۵ تن، تولید میکنند، همچنان سود کسب میکنند و نیازی به هزینهبر بودن ابزارها یا تجهیزات جدید ندارند.
سیستمهای تولید فیبر در زمان حاضر فقط درباره ساخت محصولات خوب نیستند بلکه درباره بازگشت دوستداشتنی به محیط زیست هم است. آنها پیشرفتهای زیادی در این زمینه انجام دادهاند. سیستمهای بازیابی آب حلقه بسته وجود دارند. نسبت به روشهای قدیمی، این سیستمها میتوانند از مصرف آب تازه تا 85 درصد کاهش دهند. تجهیزات اندازهگیری دقیق نیز بسیار مفید هستند. وقتی تولید عوض میشود، میتوانند مطمئن شوند که مواد اولیه زیادی糟فه نشود. همچنین سیستمهای فیلتراسیون پیشرفتهای وجود دارند که میتوانند ذرات پلیمر را جمع کرده و دوباره استفاده کنند. با انجام تمام این کارها، تولیدکنندگان نه تنها قوانین محیط زیست جدید را رعایت میکنند بلکه در بلندمدت هزینههای زیادی مثل خرید مواد اولیه جدید و آب را节 kiệm میکنند.
بازار جهانی همیشه در حال تغییر است و مردم به محصولات مختلفتر و متنوعتری نیاز دارند. بنابراین، سیستمهای تولید باید قادر باشند تا رشد کرده و به فناوریهای جدید تناسب پیدا کنند. تجهیزات پردازش الیاف نسل بعدی اتصال به IoT (انترنت چیزها) دارند. این بدان معناست که میتوان آنها را از فاصله دور نظارت کرد و دادههای حاصل از آن برای بهبود فرآیند تولید استفاده شود. همچنین از الگوریتمهای یادگیری ماشین نیز استفاده میشود. این الگوریتمها میتوانند عملکرد قبلی تولید را بررسی کرده و راهکارهایی برای افزایش کارایی پیشنهاد دهند. علاوه بر این، تجهیزات واسطهای استاندارد دارند. این بدان معناست که میتوان آنها را به صورت تدریجی بهروزرسانی کرد بدون اینکه باید سیستم کلی را جایگزین کرد. با این ویژگیها، تولیدکنندگان میتوانند در بازاری که نیازهای صنعت و ترجیحات مصرفکننده همواره در حال تغییر هستند، رقابتپذیر بمانند.